hc8meifmdc|2010A6132836|Articlebsfe|tblEssay|text_Essay|0xfbffe5c2020000003b1b000001000200

خلاصه

سابقه و هدف: با توجه به شیوع بالای مشکلات اسکلتی عضلانی به صورت عدم هماهنگی عضلانی به خصوص در جامعه شهری که منجر به بروز اختلالاتی در ستون فقرات، اندام تحتانی و سیکل راه رفتن می‌شود ، لزوم استفاده از مناسب‌ترین روش‌ها جهت کشش عضلات کوتاه شده، امری ضروری در برنامه تمرین درمانی است. وجود اثرات انکارناپذیر بیوفیدبک در تمرین درمانی باعث شد تا در این تحقیق به صورت ابتکاری از فیدبک درتمرینات کششی استفاده شود. در این تحقیق سه نوع کشش استاتیک ، دینامیک با و بدون فیدبک حسی - شنوایی در عضلات همسترینگ دختران دانشجوی خوابگاه فاطمه الزهرا دانشگاه شهید بهشتی مورد بررسی قرار گرفته است.

مواد و روش‌ها: این تحقیق به روش کارآزمایی بالینی یک سو کور تصادفی متوالی، بر روی 45 نفر از دانشجویان دختر

 25-18 ساله انجام گرفت. کلیه افراد مورد مطالعه با رضایت کامل به شرط دارا بودن سلامت عمومی با پر کردن پرسش‌نامه وارد این مطالعه شده و به صورت تصادفی در سه گروه تقسیم‌بندی شدند. گروه اول کشش استاتیک، گروه دوم کشش دینامیک بدون فیدبک و گروه سوم کشش دینامیک با فیدبک حسی - شنوایی را به مدت 4 هفته هر روز به جز پنج شنبه و جمعه دریافت کردند. در این تحقیق اندازه‌گیری میزان انعطاف پذیری عضلات همسترینگ توسط بررسی دامنه حرکتی به دو صورت مستقیم (توسط گونیامتری) و غیر مستقیم (توسط تست خمش به جلو) قبل و بعد از مداخله انجام گرفت.

یافته‌ها: بر اساس آنالیز آماری در هر سه روش درمانی کشش استاتیک، کشش دینامیک بدون فیدبک و کشش دینامیک با فیدبک حسی - شنوایی، میزان انعطاف‌پذیری بعد از درمان در عضلات همسترینگ نسبت به قبل از درمان افزایش یافته بود ولیکن هیچ یک از سه روش، از نظر میزان تأثیر نسبت به یکدیگر مزیتی نداشته و اختلاف معنی‌داری بین آن‌ها وجود نداشت.

نتیجه‌گیری: با توجه به یکسان بودن نسبی نتیجة اثر هر سه تمرین کششی، به نظر می رسد که استفاده همزمان فیدبک در تمرینات کششی می‌تواند باعث ترغیب هر چه بیشتر بیماران به انجام تمرینات شود.

واژه‌های کلیدی : کشش، انعطاف پذیری استاتیک و دینامیک، همسترینگ، فیدبک 

مقدمه

عدم هماهنگی عضلانی  یکی از عوامل موثر بر بروز دردهای مکانیکی در سیستم اسکلتی عضلانی است که موجب وارد آمدن نیروهای غیر طبیعی براین سیستم می‌شود [8]. این عدم هماهنگی معمولاً ناشی از ضعف عضلات مرحله‌ای  ازیک سو وکوتاهی عضلات وضعیتی  از سوی دیگر می‌باشد که منجر به بروز عدم انعطاف‌پذیری طبیعی در فرد می‌شود. بروز این مشکلات در افرادی که کار و فعالیت‌های روزانه خود را در الگوهای خاصی انجام می‌دهند و فعالیت ورزشی مناسبی هم ندارند شیوع بیشتری دارد. کوتاهی عضلات همسترینگ به ‌عنوان یک عضله وضعیتی نقش به سزایی در بروز اختلالات سیستم اسکلتی عضلانی دارد. به ‌طور مثال در هنگام راه رفتن ضربه پاشنه به زمین باعث افزایش فلکسیون زانو شده و لذا میزان دورسی فلکشن مفصل تالوکرورال  افزایش می‌یابد[2]. کوتاهی عضلات همسترینگ هم‌چنین می‌تواند باعث افزایش نیروی عکس‌العمل زمین  در مفصل پاتلوفمورال  شود [11]. نشان داده شده است که کوتاهی عضلات همسترینگ می‌تواند باعث بهم خوردن قوس‌های طبیعی ستون فقرات و وارد آمدن فشارهای غیر طبیعی بر آن و مفاصل ساکروایلیاک و بروز کمردرد و سندروم اختلال عملکرد کمر  شود [4،5،9]. ضمناً با توجه به این‌که قسمتی از مبدأ عضله دو سر رانی روی لیگامان ساکروتوبروس است، کوتاهی و یا افزایش تنشن این عضله می‌تواند باعث کشش این لیگامان و بروز درد شود که علایم آن شبیه دردهای تیرکشنده عصب سیاتیک می‌باشد 

[4]. اگرچه عضلات همسترینگ مستقیماً روی مفصل پاتلوفمورال نقش حمایتی ندارد ولی کوتاهی آن‌ها می‌تواند باعث تغییرات عملکرد در کل زنجیره اندام تحتانی شود. درمان به موقع عدم هماهنگی‌های عضلانی می‌تواند نقش قابل توجهی در جلوگیری از بروز صدمات غیرقابل برگشت جسمی و عواقب مالی- درمانی بعدی داشته باشد. بدست آوردن حداکثر طول عضلانی به معنی بدست آوردن حداکثر دامنه حرکتی مفصل است که می‌تواند باعث بروز نقش عملکردی قابل توجهی در کار عضلانی و توانبخشی فیزیکی به‌خصوص در ورزشکاران شود [6]. در کمر دردهای مزمن نیز کشش عضلات همسترینگ می تواند باعث بهبود توانایی فیزیکی و کاهش سطح درد گردد[10]. جهت انجام درمان صحیح، آگاهی از روش‌های مختلف کششی و بکارگیری موثرترین و راحت‌ترین آن‌ها جهت ایجاد انعطاف پذیری طبیعی امری بدیهی است. بندی  و همکاران و هم‌چنین وبرایت  و همکاران از جمله محققینی هستند که در زمینه بکارگیری انواع کشش در کوتاهی عضلات همسترینگ مطالعاتی انجام داده‌اند

[2،3،4،13]. دو نوع از معمول‌ترین روش‌ها کشش استاتیک و دینامیک است و اغلب منابع کشش استاتیک را مؤثرتر می‌دانند [4،13] که در آن باید فرد پس از رسیدن به دامنه دردناک به مدت 30-15 ثانیه درد را تحمل نماید و لذا برای بعضی افراد، به ‌خصوص کسانی که آستانه تحریک پایینی دارند نظیر کودکان، غیر قابل تحمل است [2،4،13]. استفاده از فیدبک‌های حسی یا شنوایی یکی از راه‌های ترغیب بیماران برای انجام هر چه بهتر تمرینات تقویتی است [12]. لذا در این تحقیق به ‌صورت ابتکاری از وسیله‌ای برای اعمال فیدبک در تمرینات کششی دینامیک و ترغیب افراد جهت اعمال کشش بیشتر استفاده شد. در این وسیله که به دستگاه تست خمش به جلو  وصل می‌گردید، فیدبک حسی– شنوایی به عنوان ساده‌ترین و ارزان‌ترین روش مورد توجه قرار گرفته است هدف از این مطالعه بررسی مقایسه‌ای بین کشش استاتیک و دینامیک (با و بدون فیدبک) در رفع کوتاهی عضلات همبسترینگ است که به نوبة خود کار جدیدی بوده و مطالعه‌ای مشابه آن یافت نشد.

ادامه لینک ذیل ...