hc8meifmdc|2010A6132836|Articlebsfe|tblEssay|text_Essay|0xfbff11bc02000000a216000001000200
1- مقدمه
سرمایه‌گذاری دقیق و برنامه‌ریزی شده، از مهمترین راه‌های حرکت به سمت توسعة پایدار می‌باشد. این سرمایه با تجهیز منابع پس‌انداز ملی و صرف آن در فعالیت‌های اقتصادی کشور تأمین می‌شود. بازار پول و سرمایه وظیفة گردآوری این سرمایه و هدایت آن را بر عهده دارد. شرکت‌های سرمایه‌گذاری از مهمترین نهادهای فعال در بازار سرمایه می‌باشند که در جهت تحقق وظایف بازار سرمایه می‌کوشند.
"سرمایه‌گذاری[1]" فرآیندی است که طی آن انتظار می‌رود منابع حال طی مدت زمانی بیشتر گردند. سرمایه‌گذار امید دارد که در ازای چشم‌پوشی از مصرف در زمان حال و قبول ریسک و وجود تورم در آینده با منابع بیشتری جبران گردد. شرکت سرمایه‌گذاری، نهادی است که این سرمایه را با هدف افزایش و جبران سرمایه‌گذار در بازار سرمایه به جریان می‌اندازد.
به طور کلی، "شرکت سرمایه‌گذاری" شرکت سهامی عامی است که اوراق بهادار منتشر می‌کند و در حیطة سرمایه‌گذاری در اوراق بهادار فعالیت می‌کند. این شرکت، به عموم مردم سهم می‌فروشد و منابع جمع‌آوری شده را در پرتفوی متنوعی از اوراق بهادار یا سایر دارایی‌ها سرمایه‌گذاری می‌کند. نوع اوراق بهادار خریداری شده به سیاست سرمایه‌گذاری شرکت بستگی دارد. عملکرد شرکت به نوع و مقدار دارایی‌ها و اوراق بهاداری که شرکت مالک آن است بستگی دارد و هر سرمایه‌گذار هم بسته به مقدار سهمی که در شرکت سرمایه‌گذاری کرده، در سود و زیان آن شریک می‌شود.
هدف از تهیة این گزارش بررسی برخی قوانین و مقررات حاکم بر این شرکت‌ها با تأکید بر نحوة اعطای مجوز فعالیت و به ثبت‌رسیدن آنها می‌باشد. ابتدا به بیان مفاهیمی دربارة این شرکت‌ها می‌پردازیم.
[1] Investment