hc8meifmdc|2010A6132836|Articlebsfe|tblEssay|text_Essay|0xfbff86c102000000151d000001000100

خلاصه

سابقه و هدف:  استرپتوکیناز یکی از داروهای ترمبولیتیک است که جهت برقراری جریان خون میوکارد در بیماران با انفارکتوس حاد قلبی که منعی جهت مصرف آن نداشته باشند، بکار می رود، و در کشور ما تنها داروی ترمبولیتیک در دسترس می باشد. عوارض متعددی از استرپتوکیناز گزارش شده است، ولی در مورد تاثیر آن روی عملکرد کبدی مطالعات اندکی همراه با گزارش موردی از ایکتر و پارگی خودبخودی کبد بعد از استرپتوکیناز وجود دارد، بنابراین این مطالعه جهت بررسی تأثیر استرپتوکیناز روی عملکرد کبدی در بیماران با انفارکتوس حاد قلبی طراحی شده است.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه کار آزمایی بالینی، 68 بیمار (42 مرد، 26 زن) با میانگین سنی 8±56 سال که با تشخیص انفارکتوس حاد قلبی در بخش سی سی یو بیمارستان علی ابن ابیطالب (ع) رفسنجان بستری شدند مورد بررسی قرار گرفتند. 45 بیمار در گروه A که اندیکاسیون دریافت استرپتوکیناز داشته و به صورت انفوزیون دوز واحد 1500|000 واحد استرپتوکیناز در مدت یک ساعت دریافت کردند| و 23 بیمار گروه B (گروه کنترل) که به علت منع مصرف، استرپتوکیناز دریافت نکردند. دو گروه از نظر میانگین سنی و توزیع جنسی و سایر داروهای مصرفی در طی مدت بستری تفاوتی نداشتند. در تمامی بیماران در زمان بستری و 48 ساعت بعد و زمان ترخیص (7 روز بعد از بستری) و 30 روز بعد آنزیم‌های کبدی ALT|AST و بیلی‌روبین توتال و مستقیم و آلکالین فسفاتاز اندازه گیری شد. بیماران با سابقه بیماری کبدی و بیماران با شوک کاردیوژنیک و نارسایی قلبی، سن بالای 75 سال و سابقه سکته های مغزی در 6 ماه گذشته از مطالعه حذف شدند. 

یافته‌ها: در گروه دریافت کننده استرپتوکیناز، 6/46% بیماران افزایش ترانس آمینازهای کبدی بیش از 2 برابر طبیعی را در 48 ساعت بعد از دریافت استرپتوکیناز نشان داد. 3/33% بیماران افزایش سه برابر ترانس آمینازهای کبدی در مقایسه با مقادیر پایه زمان بستری داشتند. در گروه کنترل 2 بیمار (7/8%) افزایش دو برابر آنزیم‌های کبدی و 1 بیمار 

(3/4%) افزایش سه برابر ترانس آمینازهای کبدی داشتند| که با استفاده از آزمون دقیق فیشر این افزایش ترانس آمینازهای کبدی در گروه دریافت کننده استرپتوکیناز به طور معنی داری بالاتر از گروه کنترل بود(007/0= p). 

نتیجه گیری: ترمبولیتیک تراپی با استرپتوکیناز سبب اختلال حاد عملکرد کبدی بدون ایجاد یرقان می شود و افزایش آنزیم‌های کبدی تا میزان 2 الی 3 برابر بطور شایع دیده می‌شود.

واژه‌های کلیدی: استرپتوکیناز، عملکرد کبد، انفارکتوس قلبی، آلانین ترانس‌آمیناز، آسپارتات ترانس‌آمیناز

مقدمه

علی‌رغم بهبودی روش‌های تشخیصی و درمانی هنوز انفارکتوس حاد قلبی مسئله اصلی سلامت عمومی محسوب می شود. در بیماران با انفارکتوس حاد قلبی مهمترین عامل تعیین‌کننده پیش‌آگهی، اندازه ناحیه انفارکته می‌باشد که هر‌چه اندازه ناحیه انفارکته کوچکتر باشد پیش‌آگهی طولانی مدت بهتر می‌باشد. مهمترین اقدام درمانی برای رسیدن به این هدف یعنی محدود کردن ناحیه انفارکته برقراری مجدد جریان خون زودرس ناحیه انفارکته می‌باشد. جهت برقراری جریان خون مجدد ناحیه انفارکته دو روش مکانیکی و داروئی امکان پذیر می‌باشد. در حال حاضر برقراری جریان خون مجدد با روش داروئی به صورت روتین انجام می شود ]3[، و در کشور ما تنها داروی قابل دسترس جهت ترمبولیتیک تراپی در برقراری جریان خون ناحیه انفارکته استرپتوکیناز می‌باشد. بدین جهت شناخت بهتر اثرات جانبی آن اهمیت دارد. استرپتوکیناز یک پروتئین غیر آنزیمی تک زنجیره‌ای با وزن مولکولی 47000 دالتون می‌باشد که توسط استرپتوکک بتاهمولیتیک تولید می‌شود و به علت ویژگی فیبرینولیتیک ناشی از فعال کردن پلاسمینوژن بطور وسیعی در بیماران با انفارکتوس حاد قلبی مصرف و در کبد تجزیه می‌شود ]2،3[. عوارض انفوزیون استرپتوکیناز شامل‌ هیپوتانسیون (10%)| و واکنش‌های حساسیتی و خونریزی که شایعترین و بالقوه خطرناکترین عارضه آن می‌باشد. 70% موارد خونریزی در محل تزریقات داخل رگی می‌باشد. عارضه دیگر ایجاد آنتی بادی علیه استرپتوکیناز که ندرتاً عواقب بالینی دارد و باعث سندرم شبه ناخوشی سرمی می‌شود [11،10].

اختلال گذرای فعالیت کبدی بدون ایجاد یرقان در بیمارانی که استرپتوکیناز مداوم جهت ترمبوزهای عروق محیطی دریافت می‌کردند گزارش شده است [9،13،15]. آویو و همکاران گزارش افزایش ALT1 سرم به میزان 300 واحد وAST2 سرم 320 واحد بدنبال انفوزیون استرپتوکیناز با دوز 5/1 میلیون واحد را در دو مورد بیمار با انفارکتوس حاد قلبی گزارش کردند که در مورد دوم همراه با افزایش سطح بیلی‌روبین سرم تا 3 میلی‌گرم در دسی‌لیتر بود [1]. گزارش موردی از افزایش جزئی آنزیم‌های کبدی و افزایش شدید بیلی‌روبین 48 ساعت بعد از انفوزیون دوز واحد استرپتوکیناز و هم‌چنین گزارش موردی از پارگی خودبخود کبد و خونریزی خطرناک کبدی بعد از تجویز استرپتوکیناز وجود دارد 

[16، 8، 7]. هم‌چنین گزارشی از افزایش ترانس آمینازهای کبدی به بدنبال تجویز دوز 1500000 واحد استرپتوکیناز برای انفارکتوس حاد قلبی در دو برادر احتمال استعداد ژنتیکی به عوارض ناشایع کبدی استرپتوکیناز را مطرح کرده‌اند ]12[ .

بنابراین با توجه اینکه فقط گزارش موردی از عوارض کبدی استرپتوکیناز وجود دارد| مطالعه حاضر جهت بررسی اثرات استرپتوکیناز روی ترانس آمینازهای کبدی با حضور گروه کنترل انجام شد، تا شاید گامی در جهت شناخت بهتر عوارض این دارو باشد. زیرا در کشورهای آمریکایی و اروپایی از چندین سال قبل جایگزینی مناسب‌تری مانند rtPA3 جهت ترومبولیتیک تراپی وجود دارد [3]، ولی در کشور ما هنوز تنها داروی ترومبولیتیک در دسترس استرپتوکیناز می‌باشد.

برای مشاهده ادامه مقاله دانلود نمائید ...